ನಮ್ಮ ಬಾಂಧವ್ಯಕ್ಕೂ ಒಂದು ಹೆಸರಿರಲಿ

ನಿಜ, ಎಂದಿನಂತಿಲ್ಲ ಈ ಬೆಳಗು. ನಿನ್ನ ನನ್ನ ನಂಟಿನ ಕೊಂಡಿ ಕಳಚಿ ಒಂದು ಸಂವತ್ಸರವೇ ಕಳೆದುಹೋಯ್ತಲ್ಲೋ ಹುಡುಗ, ಇಂದು ಯಾಕೋ ತುಂಬಾ ನೆನಪಾಗ್ತಿದೀಯಾ..ಇವತ್ತಿನ ದಿನನೂ ಮರ್ತಿದೀಯಾ ನೀನು ಅಂದ್ರೆ ನಂಗೆ ನಂಬೋಕಾಗ್ತಿಲ್ಲ.. ಈ ದಿನಕ್ಕೋಸ್ಕರ ವಾರವಿಡೀ ಪ್ಲಾನ್ ಮಾಡಿ ಒಂದ್ ಒಳ್ಳೆ ಲೋಕೆಶನ್ ನೋಡಿ ಅಲ್ಲಿ ಕೆಂಪು ಗುಲಾಬಿ ಒಂದಿಷ್ಟ್ ಚೆಂದನೆಯ ಬಳೆಗಳ ಜೊತೆ ನನ್ ಬರ್ತಡೆಗೆ ಎಲ್ರಿಗಿಂತ ಫಸ್ಟ್ ವಿಷ್ ಮಾಡ್ತಿದ್ದ ಜೀವದ ಗೆಳೆಯ ನೀನು...

ನಾವು ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ಒಂದೇ ದಿನ, ಒಂದೇ ಹಾಸ್ಪಿಟಲ್,ಒಂದೇ ರೂಮ್.. ಆದರೆ ನಂಗಿಂತ ಅರ್ಧಗಂಟೆ ಬೇಗ ಹುಟ್ಟಿದ್ದೆ ನೀನು.. ಆ ಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಮನೆಯವ್ರು ತುಂಬಾ ಆತ್ಮೀಯರಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ರು.. ಯಾಕಂದ್ರೆ ನನ್ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮಂಗೆ ಹುಡ್ಗ ಬೇಕಿತ್ತು, ನಿನ್ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮಂಗೆ ಹುಡ್ಗಿ ಬೇಕಿತ್ತು. ಎರಡೂ ಆಯ್ತಲ್ಲ ಅದಿಕ್ಕೆ..

ಅಲ್ಲಿಂದ ಶುರುವಾಗಿದ್ದು ನಮ್ಮ ಬಾಂಧವ್ಯ.. ನಂಗೆ ಎಲ್ಲಾದ್ರಲ್ಲೂ ನೀನೇ ಬೇಕು. ಅಳೋಕೂ ನೀನೇ, ನಗೋಕೂ ನೀನೆ.. ಮನಸಿನ ಎಲ್ಲಾ ಭಾವನೆಗಳನ್ನ ನಾ ಹೇಳ್ದಿದ್ರೂ ಹಿಡಿಹಿಡಿಯಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡ್ಕೋಳೋನು ನೀನೊಬ್ನೇ ಕಣೋ..ಇಲ್ಲಿತನ್ಕ ಶಿಶಿರ ಕೂಡ ಅಷ್ಟು ಅರ್ಥ ಮಾಡ್ಕೋಂಡಿಲ್ಲ..

ಬಾಲ್ಯದಿಂದನೂ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಓದಿದ್ದ ನಮಗೆ ಬೇರೆ ಫ್ರೆಂಡ್ಸ್ ಮಾಡ್ಕೊಳೋ ಪ್ರಮೇಯಾನೆ ಬ೦ದಿರ್ಲಿಲ್ಲ. ನಂಗೆ ಬೆಂಗಳೂರಲ್ಲಿ ನಿಂಗೆ ಪುಣೆಯಲ್ಲಿ ಜಾಬ್ ಆದಾಗ ಇಬ್ರೂ ಎಷ್ಟು ಖುಷಿ ಪಟ್ಟಿದ್ವೋ, ಹೊರಡೋ ದಿನ ಬಂದಾಗ ಒಬ್ರ್ನೋಬ್ರು ತಬ್ಕೊಂಡು ಅಷ್ಟೇ ಅತ್ತಿದ್ವಿ.
ಆವತ್ತು ಮನ್ಥ್ಲಿ ಒಂದ್ಸಲ ಬಂದು ಮೀಟ್ ಮಾಡ್ತೀನಿ ಕಣೇ ಅಂತ ಕೊಟ್ಟ ಮಾತನ್ನ ಎಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿ ನಿಭಾಯಸ್ತಾ ಇದಿಯೋ, ನೀನಿಲ್ಲ ಅಂದ್ರು ನಿನ್ನ ನೆನಪಂತೂ ಯಾವತ್ತೂ ನನ್ಜೋತೆಗೆ ಇದ್ಯೋ. ಆ ಒಂದು ಭೇಟಿಯಲ್ಲಿ ಅದೆಷ್ಟು ನೋವು, ಪ್ರೀತಿ, ಖುಷಿಯ ವಿನಿಮಯವಾಗಿರ್ತಿತ್ತು.

ದೀಪಾವಳಿಗೆಂದು ಮನೆಗೆ ಹೋದಾಗ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮದ್ವೆ ಪ್ರಸ್ತಾಪ ಇಟ್ಟಿದ್ರು.  ಇಬ್ಬರೂ ಮನೆಯವರೊಂದಿಗೆ ಮುನಿಸಿಕೊಂಡು ಆ ಗುಡ್ಡದಂಚಲ್ಲಿ  ಎಷ್ಟು ಬಿಕ್ಕಿ ಬಿಕ್ಕಿ ಅತ್ತು ಮನಸು ಹಗುರ ಮಾಡ್ಕೋ೦ಡ್ವಿ.
ಅದ್ಯಾಕೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ನಮ್ಮ ಬಾಂಧವ್ಯ ಸ್ನೇಹನ ಮೀರಿದ್ದಾದ್ರೂ ಪ್ರೀತಿ ಯಾಕೋ ನಮ್ಮಿಬರ ಹತ್ರನೂ ಸುಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ಚಿಕ್ಕೊರಾಗಿದ್ದಾಗಿನಿ೦ದಲೂ ಎಲ್ಲದನ್ನೂ ಶೇರ್ ಮಾಡ್ಕೊಂಡೇ ಬೆಳದ್ರೂ ಮದ್ವೆ ಅನ್ನೋ ಬಂಧ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಬಾಂಧವ್ಯಕ್ಕೆ ಸೂಕ್ತವಾಗಿರ್ಲಿಲ್ಲ. ಸುನೀಗೆ ನಾನೇ ಗಂಡು ಹುಡ್ಕ್ತೀನಿ ನಿಮಗೆ ಆ ಟೆನ್ಶನ್ ಬೇಡ ಅಂತ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ್ನ ಒಪ್ಸ್ದಾಗ ನಾನದೆಷ್ಟು ಕುಣಿದು ಕುಪ್ಪಳ್ಸಿದ್ದೆ. ಅದ್ಯಾಕೋ ಆ ಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಅಮ್ಮಂಗಿಂತ ಹತ್ರ ಅಗ್ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ ನೀನು.

ಅದೊಂದು ದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಆಫೀಸ ಹೊರಡೋಕೆ ರೆಡಿ ಆಗ್ತಿದ್ ನಂಗೆ ಕಾಲ್ ಬಂತು ನಿ೦ದು. ಸುನೀ ನಿಂಗೆ ಒಂದು ಸರಪ್ರೈಸ್ ಇದೆ ಕಣೇ ರೂಮ್ಗೆ ಬರ್ತಿದೀನಿ ಅಂದ ಹತ್ತು ನಿಮಿಷಕ್ಕೆ ರೂಮ್ಗೆ ಬಂದು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ. ನಿನ್ನ ಹಿಂದಿದ್ದವ್ನನ್ನ ಇವನು ಶಿಶಿರ್ ಅಂತ ಕಣೇ, ನಿಂಗೆ ಒಳ್ಳೆ ಜೋಡಿ ಅಂತ ಪರಿಚಯ ಮಾಡಿಸ್ದಾಗ ನಾಚಿ ನೀರಾಗಿ ಹೊಗಿದ್ದೆ.

ನಾವಿಬ್ರು ಒಬ್ರ್ನೋಬ್ರು ಒಪ್ಪಿದ್ಮೇಲೆ ಮನೆಯವರನ್ನು ಒಪ್ಸ್ದೆನೀನು. ನಿಶ್ಚಿತಾರ್ಥನು ಫಿಕ್ಸ್ ಆಯ್ತು. ಅದೆಷ್ಟು ಕುಣಿದು ಕುಪ್ಪಳಿಸಿಬಿತ್ತಟ್ಟಿದ್ದೆ ನೀನು.... ನಿಂದೇ ಎಂಗೇಜ್ಮೆಂಟ್ ಅನ್ನೋ ಅಷ್ಟು ಖುಷಿಯಿಂದ ಎಲ್ಲ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ವಹಿಸಿಕೊಂಡು ಎಂಗೇಜ್ಮೆಂಟ್  ಕೂಡ ಮುಗಿಸಿಬಿತ್ತಟ್ಟಿದ್ದೆ.....

ನಾನು ಶಿಶಿರ್ ಚೆನಾಗೇ ಇದ್ವಿ, ಹಂಗೆ ನಿನಗೋಸ್ಕರ ಅಂತ ಹುಡ್ಗೀನೋ ಹುಡ್ಕಿದ್ದೆ, ಅದ್ಯಾವ ಕೆಟ್ಟ ದೃಷ್ಟಿ ಬಂದು ಬಡಿತೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಎಲ್ಲ ಚೆನಾಗೆ ಇದ್ದ ನಮ್ಮ ಸಂಬಂಧ ಮೂರಾಬಟ್ಟೆ ಆಗೊಯ್ತೂ...
ನಿಂಗೆ ಹುಡ್ಗಿನ ಪರಿಚಯ ಮಾಡ್ಸೋಣ ಅಂತ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿದ್ರೆ ನೀನು ರಿಸಿವ್ ಮಾಡಲೇ ಇಲ್ಲ, ಎರಡು ದಿನದವರೆಗೂ ರಿಂಗ್ ಆಗತಾನೆ ಇತ್ತು ಆದ್ರೆ ನಿನ್ನ ಸುಳಿವೇ ಇರ್ಲಿಲ್ಲ. ಕಡೆಗೊಂದು ದಿನ ನಂಬರ್ ನಾಟ್ ವಾಲಿಡ್ ಅಂತ ಬರೋಕೆ ಶುರು ಆಯ್ತು.  ನಿಮ್ ಮನೆಗೆ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿದ್ರೆ ಯಾರ್ಗು ಹೇಳ್ದೆ ಕೇಳ್ದೆ ಮನೇನೆ ಖಾಲಿ ಮಾಡಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ರು.

ಆವತ್ತು ನಾನು ಶಿಶಿರ್ ಜೊತೆ ಇದ್ದಾಗ ನಾವು ಯಾವಾಗಲು ಭೇಟಿ ಮಡ್ತಿದ್ವಲ್ಲ, ಅಲ್ಲೇ ನಿನ್ನ ನೋಡದೆ,ನನ್ನ ಖುಷಿಗೆ ಪಾರವೇ ಇರ್ಲಿಲ್ಲ. ಆದ್ರೆ ನೀನು ಮಾತ್ರ ನನ್ನ ನೋಡಿದರು ನೋಡದೆ ಇರೋ ತರ ಮಾಯಾ ಅಗ್ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ. ನೀನ್ಯಾಕೆ  ಹಿಂಗೆ ಮಾಡದೆ ಅಂತ ನಾನು ಇನ್ನೂ ಯೋಚಸ್ತಾನೇ ಇದೀನಿ ಕಣೋ, ಕಾರಣ ಮಾತ್ರ ಸಿಕ್ಕಿಲ್ಲ.

ಶಿಶಿರ್ ಚಿನ್ನದಂಥ ಹುಡ್ಗ, ನನ್ನ ಕಣ್ರೆಪ್ಪೆ ಹಂಗೆ ಕಾಪಾಡ್ತಾನೆ.. ಆದರೆ ಅವನ ಪ್ರೀತಿಗೂ ನಮ್ಮ ಬಾಂಧವ್ಯ ಮರೆಸೋ ಶಕ್ತಿ ಇಲ್ಲ ಕಣೋ. ನೀನಿಲ್ಲದ ಈ ಬರ್ತಡೇ  ತುಂಬಾ ಸಪ್ಪೆ ಅನಸ್ತಾ ಇದೆ ಕಣೋ.... ಒಂದು ವರ್ಷಕ್ಕಾಗೊವಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ, ನೋವು, ಖುಷಿ, ಮಾತುಗಳನ್ನ ಗಂಟು ಕಟ್ಟಿ ಇಟ್ಟಿದೇನೋ. ನಿಂಗೆ ಅಂತ ಹುಡ್ಕಿದ ಹುಡ್ಗೀನ ನಿನ್ನ ಕೈಗೆ ಒಪ್ಸೋಕೆ ತುದಿಗಾಲಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದೀನಿ. ನನ್ನ ಮದ್ವೆಯಲ್ಲಿ, ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯದ ಗೆಳತಿ ಮದ್ವೆ ಅಂತ ನೀನು ಕುಣಿದು ಕುಪ್ಪಳಿಸೋದನ್ನ ನಾನು ನೋಡಬೇಕೋ..
ಹಂಗೆ ನಮ್ ಇಷ್ಟ್ ವರ್ಷದ ಸ್ನೇಹಕ್ಕಿಂತ ಮಿಗಿಲಾದ ಬಾಂಧವ್ಯಕ್ಕೆ ಒಂದು ಹೆಸರಿಡ್ಬೇಕೂ ಹುಡ್ಗ, ಅದ್ರ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಮಾತ್ರ ಪೂರ್ತೀ ನಿಂದೇ....
ನಮ್ಮ ಬಾಂಧವ್ಯಕ್ಕೋ ಒಂದು ಹೆಸರಿರಲಿ....

ಡೋರ್ ಬೆಲ್ ರಿಂಗ್ ಆಗ್ತಿದೇ, ಪ್ರತೀ ವರ್ಷದಂತೆ ಒಂದು ಸರ್ಪ್ರಿಸ ಪ್ಲಾನ್, ಕೆಂಪು ಗುಲಾಬಿ, ಒಂದಿಷ್ಟು ಬಳೆ.... ಮತ್ತೆ ಒಂದು ಸುಂದರ ಹೆಸರಿನೊಂದಿಗೆ ನೀನೇ ಬಂದಿರ್ತೀಯ ಅನ್ನೋ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ........